Voor alle weeskinderen in de wereld…

Ik ben…

Ik ben de zon van het oosten en het westen,
Een warmte die niet brandt maar rust geeft.
Met de dageraad kom ik tevoorschijn langs de gebouwen,
Geef ik licht en vreugde op de gezichten van de vroomen.
Ik ben de zon die niet ondergaat.

Ik ben de ster van de nachten der hemelen,
Het felste licht dat straalt in de woestijnnachten,
Geleidende ster bij elke wens in donkere tijden,
Gids voor de wijzen in de verhalen.
Ik ben de ster die niet uitdooft bij het licht.

Ik ben de wind van de bergen.
Bij elke top van de bergen kun je mij voelen,
Zwevend door de rotsen kun je mijn stem horen.
Bij het afkoelen van de bloemen langs de rivieren kun je mij zien.
Ik ben de wind van je stille innerlijke wereld.

Ik ben de regen van de blauwe lucht,
Een regendruppel uit de hemel die de bodem voedt,
Een water dat leven geeft aan de dorre landen,
De ochtendvorst die met zijn eer en moed kale gronden verandert in een rozentuin,
Een plataan die bloeit na de regen onder het beton.
Ik ben de regen van het paradijs.

Ik ben de hoop van de hopelozen en de eenzamen,
Een klaagzang, een lied dat resoneert in de harten.
In de bergen waar de hoop dood is, ren ik met een druppel hoop naar de zee van hoop,
Een hoopvonk dat de rozen achter de koude muren en de witte duiven bevrijd.
Ik ben de hoop van de hoop.

Ik ben de oceaan die de wereld omringt en de wereld omhelst,
Een koelte die de brandende harten sprenkelt en de pijnlijke harten verlicht,
Die het schip van de stilte beweegt met zijn golven en wind,
Het maanlicht van elke nacht met zijn eindeloze horizon.
Ik ben de oceaan waar liefde is geboren.

Adem Köse