hart van de Geloften
Opdat allen wier levensweg duister is en zwaar, bevrijd worden van angst en zinloosheid.
Dat de dreiging van oorlog, geweld en wederzijds wantrouwen mag ophouden.
Dat er overal in de wereld blijvende vrede mag komen.
Dat alle volkeren het geluk mogen kennen van solidariteit, samenwerking en voorspoed.
Dat wij, oog in oog met de grote problemen van onze tijd, onze verantwoordelijkheid op alle gebied mogen kennen.
Dat de waarde van de natuur door iedereen begrepen en gerespecteerd mag worden.
Dat heel de mensheid mag delen in haar gaven.
Dat elke vorm van geweldpleging tegenover anderen en tegenover onszelf voorgoed mag ophouden.
Dat de wonden van alle beschadigde kinderen geheeld mogen worden.
Dat wij de eerbied voor het kind op alle gebied mogen hervinden.
Dat we mogen opstaan voor de zwakkeren en de misdeelden, waar dan ook.
Dat degene die zich niet in onze samenleving thuis voelen begrip mogen vinden.
Dat zij die door iedereen verlaten zijn thuis mogen komen bij een hart dat luistert.
Dat allen die het leven niet meer aankonden opgevangen worden door het Grote Mededogen.
Dat ons hart open blijft voor hen die ons lief hebben en ook voor hen die ons haten.
Dat wij de kracht mogen vinden om hen met wie wij niet in vrede kunnen leven, de hand te reiken.
Dat wij in alle wederwaardigheden van het leven kalmte en vertrouwen mogen bewaren.
Dat de krachten van geloof wijsheid en mededogen in ons blijven groeien.
Dat allen mogen volharden op hun zoektocht en in hun discipline.
Dat de laatste regel van de Hartsutra “Gegaan, gegaan, voorbij gegaan en zelfs voorbijgegaan aan het voorbijgaan “, voor iedereen werkelijkheid mag worden.
Wij bidden hiervoor tot de Boeddha’s en de Boddhisattva’s in alle tijden en alle ruimten.
Wij bidden hiervoor tot de Wijsheid voorbij alle Wijsheid.
Eten volgt op honger, drinken volgt op dorst, slaap komt na rusteloosheid en gezondheid neemt de plaats van ziekte in. De verdwaalden zullen hun weg vinden, degene die in moeilijkheden verkeert, zal een oplossing vinden, en de dag volgt op de nacht.
Misschien brengt Allah wel de overwinning of een beslissing volgens Zijn wil. (QS Al-Maïda 5: 52)
Vertel de nacht van de aanbrekende ochtend, wiens licht zal doordringen tot bergen en dalen. Geef de getroffene het bericht van een plotselinge opluchting dat hem met de snelheid van het licht of het knipperen van een oog zal bereiken.
Als u ziet dat de woestijn zich kilometers uitstrekt, weet dan dat er na die afstand groene weiden zijn met een overvloed aan schaduw. Als u het touw heel strak vastgebonden ziet, weet dan dat het zal breken.
Tranen worden opgevolgd door een glimlach, angst wordt vervangen door rust en onrust wordt door kalmte omvergegooid. Toen het vuur voor hem was aangestoken, voelde de Profeet Ibrahiem de hitte daarvan niet, door de hulp die hij van zijn Heer ontving.
Wij zeiden: ‘O vuur! Wees koel en veilig voor Ibrahiem!’ (Qs An-Anbiya 21: 69)
De zee heeft de Profeet Moesa niet verdronken, want hij sprak op een zekere, sterke en waarachtige manier:
‘Nee waarlijk! Bij mij is mijn Heer, Hij zal mij leiden.’ (Qs As-Shoe’ara 26: 62)
De profeet vertelde Aboe Bakr in de grot dat Allah bij hen was – toen daalden vrede en rust op hen neer.
Degenen die de slaven van het moment zijn, zien slechts de ellende en de hopeloosheid. Dit is omdat ze slechts naar de muur en de deur van de kamer kijken, maar zij zouden verder dan dit moeten kijken.
Wees daarom niet wanhopig: het is onmogelijk dat alles bij hetzelfde blijft. De dagen en jaren gaan door, de toekomst is onzichtbaar en iedere dag laat Allah weer dingen gebeuren. U weet het niet, maar misschien laat Allah naderhand iets nieuws gebeuren. En waarlijk, na moeilijke tijden komen gemakkelijke tijden.
On the day when
the weight deadens
on your shoulders
and you stumble,
may the clay dance
to balance you.
And when your eyes
freeze behind
the grey window
and the ghost of loss
gets into you,
may a flock of colours,
indigo, red, green
and azure blue,
come to awaken in you
a meadow of delight.
When the canvas frays
in the currach of thought
and a stain of ocean
blackens beneath you,
may there come across the waters
a path of yellow moonlight
to bring you safely home.
May the nourishment of the earth be yours,
may the clarity of light be yours,
may the fluency of the ocean be yours,
may the protection of the ancestors be yours.
And so may a slow
wind work these words
of love around you,
an invisible cloak
to mind your life.
John o’Donohue
Ze zoeken de oneffenheden in het stucwerk,
de koorts achter de schijnkoelte van het voorhoofd,
ze zien ook hoeveel moeite je hebt met de
fluistercampagne tegen jezelf.
Met het heimelijk verborgen houden van wie je bent,
met het krokodillengeweld in je lijf en zo gebeten
dat je de wonden verbergt, de littekens van alle pluggen,
van al het inkuilen. Of de ploeg die door je gezicht trekt
als je glimlacht, als je je steeds weer verslikt in de
ornamenten van alle zielenpijn, in het polijstverlangen
waar je al jarenlang mee rondloopt. Ze zien dat je de
onfraaie geplamuurd hebt, dat je in zeven sloten tegelijk
maar niet toegeeft dat het water je tot aan de lippen staat,
dat het in de vloer trekt, in je fundament. Dat je met een
merkelmes je bestaan steeds in je huid probeert te kerven,
in de hoop dat je op een dag wakker wordt en jezelf
zult herkennen. Dat je niet van mispelhout bent waarvan
de vruchten pas eetbaar zijn als ze beurs worden,
dat je zo lang moet rijpen dat niemand nog omkijkt naar het
bloeien. Nee, de pleisteraars zien je, ze vangen je op
voordat je valt, voordat je de grond raakt,
ontdoen je van alle houtteer, maken je behangklaar.
Ze gaan pas weg als je weer wat kleur op je wangen hebt.
Marieke Lucas Rijneveld
Vertel me, lievemans, dat mijn
zeebenen op een dag bij mehoren,
dat ik met een slecht handschrift
ooit ergens aan de bak kan komen.
Vertel me, lievemans, dat er vogels
zijn die zo nu en dan de windrichting
vergeten, die verlangen naar een
landing en toch hoog in de lucht blijven.
Vertel me, lievemans, dat er in
wankelen een prachtige vorm van
houvast schuilt, dat ik kwetsbaar mag
zijn in alles wat me maakt en raakt.
Vertel me, lievemans, dat de beren
op de weg enkel grommen omdat het
grommen nu eenmaal in hun aard zit
en ik het gewoon te persoonlijk opvat.
Vertel me, lievemans, dat een breuk
altijd in je gewrichten blijft maar dat
een val niet als vanzelf volgt, je daarvoor
eerst moet struikelen en de grond.
Vertel me, lievemans, dat mocht
ik ooit vallen er altijd een kans op genezing
is, dat het nut van wankelen betekent
dat je een mens bent die wat probeert.
Vertel me, lievemans, dat je er zal zijn als ik
uit evenwicht, als ik zeeziek dit land bewandel
en leer me mijn draaierigheid te vergeten,
leer me te blijven, fier en soms onzeker.
Marieke Lucas Rijneveld
In de schaduw
van uw vleugels
waak ik
met uw licht voor ogen
bid ik mij
het donker door
zing ik mij
van zorgen vrij
Naar psalm 63
Mijn herder is de Heer,
het zal mij nooit aan iets ontbreken.
Hij brengt mij in oasen van groen,
daar strek ik mij uit aan de rand van het water,
daar is het goed rusten.
Ik kom weer tot leven, dan trekken wij verder,
vertrouwde wegen, Hij voor mij uit.
want God is zijn naam.
Al moet ik het duister in van de dood,
ik ben niet angstig, U bent toch bij mij,
onder uw hoede durf ik het aan.
Gij nodigt mij aan uw eigen tafel,
en allen die tegen mij zijn
moeten het aanzien: dat Gij mij bedient,
dat Gij mij zalft, mijn huid en mijn haren,
dat Gij mijn beker vult tot de rand.
Overal komen geluk en genade
mij tegemoet, mijn leven lang.
En altijd kom ik terug in het huis
van de Heer, tot in lengte van dagen.
Psalm 23
je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
‘k heb een vriend
Toon Hermans
Wanneer je soms iets naars beleeft
Je niet mag uitgaan door de regen
Of slaande ruzie hebt gekregen
Met iemand waar je veel om geeft
Als speelgoed door een mankement
Niet meer zo leuk is als tevoren
Je kwartje ergens is verloren
Kortom, als je verdrietig bent
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort het, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet
Zolang er kinderen bestaan
Is hij ze altijd komen troosten
In Doesburg of in ’t Verre Oosten
Of waar hij ook naar toe moest gaan
De vogel is in al die tijd
Nog nooit beschreven of geschilderd
Is hij beeldschoon of erg verwilderd?
Daarover heerst onzekerheid
In elk geval, hij meent het goed
Hoewel door alles wat hij doet
Je kans hebt dat je noodgedwongen
Een tijdje op hem wachten moet
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort hem, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet
Drs. P
